البته متنی که به هیروگلیف نوشته شده، ترجمه متن سه زبانه نیست. متن هیروگلیف در خطوطی افقی و از راست به چپ نگاشته شده. در میان سه لوح،متن پارسی در لوح تل المسخوته سالمتر از متن دیگر لوح هاست. این متن دارای چهار بخش است. در بخش 1 و 3، داریوش جایگاه فرمانروایی و دودمان خود را ذکر می کند. در بخش 2 از خداوند یاد میکند که زمین، آسمان و مردم را آفرید و شادی را برای مردم آفرید و به داریوش فرمانروایی بخشید که دارای مردمان نیک و اسبان نیک است (برداشت شخصی: نشون میده چقدر اسب خوب موضوع مهمی بوده). بخش 4 شرح دستوری است که برای ساخت کانال داده شده است و در آن میخوانیم “این کانال رودی را که نیل نام دارد و در مصر جاری است به دریایی که به سمت پارسه می رود، وصل می کند. اکنون این کانال ساخته شده و کشتیها می توانند از مصر به پارسه بروند.” بر اساس متن هیروگلیف، طول کانال کنده شده معادل 84 کیلومتر بوده و زمانی یک دسته کشتی (24 یا 32) از مصر روانه ایران شده اند. در متن هیروگلیف همچنان نام بخشهای تحت زمامداری ایران ذکر شده است که بسیار شبیه لیست یاد شده در نقش رستم است و در قیاس با آنچه در بیستون (بهی ستون) آمده است، نام سه بخش اضافه شده است: هند(Hindush)، لیبی (Put) و نوبیا (Kush).

این هم عکسی است از یک بخش این لوح که اکنون در موزه لوور است:

————————————————————————————————

یک توضیح کلی در مورد مطالب تاریخی که در این تارنما میگذارم: دوست دارم تاریخ سرزمینم را بخوانم، تلاشها، شکستها، پیروزیها و اشتباهات نیاکانم را بدانم و بار دیگر تاریخ را با آنها زندگی کنم. اندیشه ای، که احساس می کنم جدیدا رایج شده، که هر چیز مربوط به ایران باستان را پاک از هر اشتباه می داند همانقدر آزارم میده که سخنان کسانی که در پی جدایی طلبی یا هر چیز از این قسم، کوشش در انکار تاریخ نوشته شده سرزمینم دارند. این مطالب رو، هر چند ناقص، می نویسم به دو دلیل :1- چون احساس می کنم در بسیاری از نوشته های تاریخی “فقر ذکر منبع” داریم و دوست دارم در حد توان ناچیزم در این زمینه بکوشم و 2-به این امید که کودکان و نوجوانان سرزمینم مانند من نباشند که وقتی در موزه ای خارج از ایران،چیزی رو در مورد ایران می بینند، نخستین بار باشه که به گوششون می خوره (مربوط به سالهای گذشته است ولی در مورد کانال سوئز برای من اینگونه بود).